پارچه ی سقف متحرک

پارچه ی سقف متحرک

پارچه ی سقف متحرک

پارچه سقف متحرک

مقدمه:  

 میتوان گفت که پارچه, اصلی ترین جزء یک سقف متحرک است و می بایست در انتخاب آن دقت ویژه ای مبذول داشت.

پارچه سقف متحرک علاوه بر استحکام, باید با شرایط جوی ایران و خاورمیانه سازگاری داشته و طول عمر قابل قبولی داشته باشد.از این رو انتخاب سان سایان, پارچه pvc است. چرا که:

–  کاملا ضد آب است.

– دارای پوشش آنتی UV بوده و مقاومت بالایی در برابر تابش نور خورشید دارد.

– بدلیل ساختار سطحی ویژه , کاملا قابل شستشو است.

– در درازمدت تغییر رنگ ندارد.

– بموجب ساختار سه لایه ای که دارد, استحکام قابل توجهی در مقابل باد و طوفان نشان میدهد.

– با داشتن میزان گذردهی نور 20% , علاوه بر مهار آفتاب از تاریک شدن بیش از اندازه محل جلوگیری میکند.

استحکام کششی بالایی داشته و در مقابل تنش های محیطی مقاومت میکند.

– در مقابل آتش مقاومت خوبی دارد.

– کاملا قابل شستشو است.

– تنوع رنگ خوبی دارد.

– بواسطه خاصیت پلاستیسیته ای که دارد, امکان برگشت پذیری شکل برای آن وجود دارد.

با ما همراه شوید تا به طور کامل به بررسی پارچه های مورد استفاده در صنعت سقف متحرک و سازه های کششی بپردازیم:

روند توسعه پارچه های کششی

پارچه های اولیه ای که به عنوان پناهگاه مورد استفاده قرار می گرفتند در حقیقت پوسته های ساده ای بودند که منشا گیاهی یا حیوانی داشتند. این پوسته ها را به صورت نوارهایی می بریدند و به هم می دوختند تا طول و قابلیت استفاده از آنها افزایش یابد و در نهایت پارچه تولید شده را می پیچیدند(اصطلاحا رول می کردند). این کار علاوه بر کمک به جمع کردن پارچه, باعث افزایش انعطاف پذیری و مقاومت پیچشی پارچه نیز می شد.
پارچه های استفاده شده در چادرهای سیاه به طور معمول بافت شلی داشته و از موی بز بافته می شدند, اما بسته به نوع منطقه و حیوانات محلی موجود در هر ناحیه, مواد اولیه بکار رفته در بافت این نوع چادرها متفاوت بود. به طور مثال از موی گاومیش (به ویژه گاومیش های تبتی) پشم گوسفند و موی شتر و … نیز در ساخت این چادرها استفاده می شده است.
نوع دیگر پوسته ها از چرم عمل اوری شده, پوست بز کوهی, پوست خوک ابی و حتی پوست درخت درست می شد. سایبان های رومی و چادرهای سیرک اولیه از پارچه کتان (flex) ساخته می شدند و این در حالی بود که پارچه های پنبه ای, اولین پوسته ای بودند که تمام خصوصیات مقاومتی سازه ای را در بین سایر مواد دارا بودند.
Frei Otto برای ساخت اولین نمونه از سازه هایش از پارچه های پنبه ای معمولی بهره گرفت. این پارچه ها همان پارچه هایی بودند که در شرکت Stromeyer and Co مورد استفاده قرار می گرفت و ماده اولیه اصلی کار آنها به شمار می رفت. البته این نوع پارچه ها بسیار ضعیف و ناکارآمد بودند بنابراین برای بهبود عملکرد سازه ها از پارچه های پنبه ای سنگینتری استفاده کردند.

اما این پارچه ها هم مقاومت محدودی داشتند و در برابر اشعه UV خورشید نیز آسیب پذیر بودند این بدان معنی بود که نهایت دهانه ای را که می شد توسط این نوع پارچه ها ایجاد نمود ۲۵ متر بوده و طول عمر آنها نیز حول و حوش ۳ سال بود.
در طول دهه های ۵۰ و ۶۰ تحقیقات گسترده ای بر روی ترکیبات و ساختار پوسته ها به منظور یافتن یک جایگزین مناسب به جای پارچه های پنبه ای صورت گرفت و آزمایشهای زیادی بر روی طیف گسترده ای از مواد انجام گرفت. جایگزینهای احتمالی عبارت بودند از پارچه شیشه روکش شده, مش های فولادی, مش های آلومینیومی, ورق های اکریلیک, پارچه های مصنوعی روکش شده، پارچه های عایق بندی شده با فوم, سیمهای مقاوم شده با رزین و…. .

علاوه بر این Otto با پلی استر و نایلون پوشیده شده با روکش PVC نیز نمونه هایی ساخت؛ اگرچه این نوع پارچه ها جدید بودند و در ابتدا خصوصیات آنها غیر قابل پیش بینی بود. کافه Interbau ساخته شده توسط Frei Otto در نمایشگاه شهر آینده در برلین (۱۹۵۷) اولین تلاش وی برای استفاده از پارچه ای غیر پنبه ای در یک پروژه واقعی بود.

این سازه از یک پوسته پلی اورتان تخت و بسیار الاستیک ساخته شده بود و به واسطه فریم داخلی بکار رفته در آن یک شکل سه بعدی و دو قوسی به خود گرفته بود. ولی متاسفانه فرم پلی اورتان آزمایشی به سرعت رو به زوال گذاشت که دلیل آن احتمالاً به خاطر اشتباه در اضافه کردن اکسید تیتانیوم به الیاف بود و به ناچار مجبور شدند تا این پوسته را با یک پارچه پنبه ای سنگین جایگزین کنند.

The INTERBAU Café Berlin
The INTERBAU Café Berlin

علاوه بر موارد فوق, پوسته هایی با ساختار پیچیده تر هم مورد آزمایش قرار گرفتند. به عنوان مثال برای ساخت سقف زمین یخ دورتموند (۱۹۶۳) از پارچه پلی استر (با نخ فیلامت) استفاده شد و از فویلهای نورد شده آلومینیومی به عنوان روکش بر روی ایــن پارچه استفاده کردند تا از خرابی پارچه در مقابل اشعه UV خورشید محافظت کند و به منظور محافظت از خوردگی از یک لایــه پلی اکریلونیتریل (polyacrylonitrile) بر روی فویلهای آلومینیومی بهره گرفتند. طول عمر پیش بینی شده برای این سقف ۲۰ سال بود.
ولی این نوع سقف هم غیر شفاف بوده و قابلیت عبور نور را نداشت و هم اینکه قیمتی چهار برابر بیشتر از نوع پارچه ای داشت. در این دوران پوسته های زیادی مورد آزمایش قرار گرفت ولی به تدریج تحقیقات بر روی چند جایگزین عملی متمرکز گشت. غرفه کلاه فرنگی آلمان در نمایشگاه 67 EXPO در مونترال کانادا یکی از اولین پروژه های ساختمانی بود که در آن از پوسته پلی استر بـا روکش PVC استفاده شد.

البته این سازه بعد از ۶ سال دمونتاژ شد ولی در حین دمونتاژ نشانه های بسیار کمی از خرابی در آن دیده شد. طی یک دوره زمانی نسبتاً کوتاه پوسته های پلی استر و نایلون با روکش PVC که به خاطر خاصیت الاستیسیته بالایشان در خانه های بادی مورد استفاده قرار می گرفتند به پوسته های استاندارد در این صنعت تبدیل شدند.
از آنجایی که به مرور زمان تقاضا برای سازه های پارچه ای با ثبات و با دوام تر, بالا می گرفت تولید کنندگان به دنبال جایگزینی بهتر برای پارچه های پلی استر و نایلون با روکش PVC پرداختند. در سال ۱۹۷۲ پارچه شیشه با روکش PTFE به بازار معرفی گردید. ایــن پارچه در پی تحقیقات ناسا (NASA) ساخته شده بود و قصد داشت تا از آن برای ساخت لباس فضانوردان استفاده نماید.

پارچه شیشه با روکش PTFE نسبتاً غیر الاستیک بود و بنابراین الگویابی آن نسبت به پارچه های پلی استر و نایلون به دقت بسیار زیادتری نیاز داشت. در ضمن این پارچه جدید از پلی استر و نایلون خیلی گرانتر بود ولی طول عمر بیشتری داشت.

از این پارچه برای اولین بار در مرکز کالج La Verne در کالیفرنیا (۱۹۷۳) استفاده شد. ۲۰ سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۳ پوسته اصلی بکار رفته در این ساختمان هنوز پا برجا بود و هنوز هم قادر به تحمل تقریباً ۷۵٪ از بار اصلی طراحی خویش بود.
اخیراً نیز موادی با کارایی بالا مانند پارچه های شیشه با روکش سیلیکون تولید شده است. تفلون ماده ای نیمه شفاف است در حالی که سیلیکون ماده ای شفاف است انتظار میرود که پارچه شیشه با روکش سیلیکون تا حدود ۵۰ سال دوام بیاورد. ولی مجموعه ای از مشکلات مانند هزینه بالا مشکل بودن تولید و نوع عملکرد اولیه این نوع پارچه سبب شد تا استفاده از آن تا به حال با محدودیتهایی همراه باشد.

نوآوری های دیگری که در زمینه پوسته ها انجام شده عبارتند از: الیاف PTFE به هم بافته شده (این نوع پارچه آبگریز دارای خلل و فرج بسیار کم و دوام بسیار بالا می باشد), شبکه های لایه باز و به هم بافته شده, فویل ها, پوسته های چند لایه و بسیاری دیگر از پوسته های تئوری که از لحاظ عملی نیز قابل استفاده می باشند.

انواع پوسته های ساخته شده:

در زیر لیستی جامع از انواع پوسته هایی را که در حال حاضر در دسترس هستند بر حسب ترکیبات بکار رفته در آنها ارائه شده است. این لیست بر اساس اطلاعات بدست آمده از طرف سازندگان و بروشورهای ارائه شده از محصولات جدید گردآوری شده است.

انواع پارچه های بدون روکش:

1-پارچه پنبه
2-پارچه بافته شده از الیاف PTFE

انواع غشاءها:

1- Polyethylene
2- PVC
3- Polyester
4- FEP
5- ETFE
6- PTFE
7- Vinyl
8- PVF

انواع غشاء های تقویت شده با مش:

1- Polyester reinforced PVC
2- Glass reinforced FEP
3- Aramid reinforced FEP
Steel reinforced FEP. -۴
5- Glass reinforced ETFE
6- Aramid reinforced ETFE
7- Steel reinforced ETFE

8- Polyester reinforced ETFE

9- Glass reinforced PTFE

انواع پارچه های روکش شده :

1- Acrylic painted cotton
2- Vinyl coated cotton
3- Hypalon coated polyester

4- Neoprene coated nylon
5- Hypalon coated nylon
6- Polyester coated cotton
7- PVC coated nylon
8-PVC coated polyester

9- PTFE coated glass
10- PTFE coated polypropylene

 11- PTFE coated polyester

 12- PTFE coated acrylic

13- ETFE coated glass 
14- ETFE coated polyester

PVF coated glass. -۱۵
PTFE coated aramid. -۱۶

17- PVC coated aramid 

 18- PVDF coated polyester

19- PVDF coated glass.

20- Silicon coated glass.

 21- Vinyl coated nylon
22- Vinyl coated polyester

23- Vinyl laminated polyester

24- Acrylic coated polyester

25- Copolymer olefin coated polyester

 Polyurethane coated nylon- ۲۶

برخی خصوصیات برجسته پوسته های پارچه ای در معماری

برای ساخت پوسته های اولیه سعی می شد تا حد امکان از مواد موجود و در دسترس استفاده شود در حالی که در ساخت پوسته های مدرن اکثراً سعی میشود تا بسته به عملکرد مورد نظر از یک بیس مصنوعی پارچه ساخته شده با الیاف بشر ساخته مناسب استفاده شود. با این حال همه پوسته ها دارای یک سری خصوصیات مشترک هستند یعنی همه دارای سختی و انعطاف پذیری زیاد و جرم یا مقاومت فشاری کم می باشند.
در ساخت پوسته های کششی مدرن سعی بر این است تا از یک لایه پارچهای بافته شده به عنوان بیس استفاده گردد و برای محافظت از این لایه اصلی در مقابل تخریب ناشی از اشعه UV خورشید و یا عوامل محیطی دیگر از یک لایه پوشش پلاستیکی بی اثر بر پارچه (با پارچه واکنش نمی دهد) استفاده می کنند.

تحقیقات جدید باعث شده است تا از یک لایه روکش اضافی بر روی سطح خارجی روکش اولیه استفاده شود که topcoat نامیده می شود و در حقیقت کار PTFE را انجام میدهد و اینگونه ادعا میشود که بعد از اضافه کردن این لایه اضافی بر روی روکش اولیه, کل روکش روی پارچه قابلیت self cleaning پیدا خواهد کرد.

self cleaning خاصیتی است که در صورت کثیف شدن پارچه در اثر گرد و غبار محیط بعد از هر بارندگی این آلودگیها از روی پارچه شسته می شوند چون لایه نهایی مانع از چسبندگی آلایندهها به پارچه خواهد شد .
در طول ۲۰ سال اخیر طیف وسیعی از پوسته های مختلف توسط کارخانه های سازنده تولید شده و در اختیار مهندسان و معماران قرار گرفته است. دلیل این امر تلاش سازندگان برای تغییر و یافتن ترکیب اصلی یک پوسته مناسب تر بود.

بنابراین به طور مداوم دست به تغییر در محصولات خود می زدند تا بتوانند محصولی مناسب را هم از لحاظ صنعتی و هم از لحاظ اقتصادی تولید نمایند.

تنوع بسیار زیاد موجود در نوع پارچه اصلی پوششها و topcoat ها سبب پدیدار شدن طیف وسیعی از پوسته ها با مقاومت ها و فراتابی های گوناگون گردید.تاکنون به خاطر وجود این تنوع روز افزون در صنعت ساخت پوسته لازم گردید تا برای این صنعت و محصولات آن استانداردی تعریف شود تا طراحان بواسطه آن بتوانند به راحتی عملکرد نسبی گزینه های مختلف را نسبت به هم بررسی و مقایسه نمایند.

نوع پارچه پلی استر با روکش PVC استاندارد تعریف شده است که از نوع صفر تا هفت طبقه بندی می شوند که این تعداد برای پارچه شیشه با روکش PTFE پنج نوع می باشد. شماره استفاده شده برای هر پارچه به میزان استحکام آن پارچه بستگی دارد.

از نوع صفر تنها برای ساخت چادر استفاده میشود و به دلیل اینکه نیروهای لازم مانند نیروی پیشکشیدگی) برای کار با پارچــه نوع پنجم بسیار زیاد است کمتر مورد استفاده قرار میگیرد که با این تفاصیل بیشتر از پوسته های تیپ یک تا چهار استفاده می گردد.
در این تقسیم بندی و استاندارد سازی اشاره ای به مشخصات زیست محیطی محصولات تولید شده توسط سازندگان نشده بود و دلیل آن هم محدود بودن و در دست نبودن تکنیک های مناسب با شرایط زیست محیطی بود. هدف اصلی در این تقسیم بندی دستیابی به مقاومت کششی مورد نظر است.

البته لازم به ذکر است که هر چه مقاومت پوسته بیشتر باشد پارچه ضخیم تر خواهد بود و به تبعیت از آن فراتابی پوسته نیز کمتر خواهد گشت.

با پیشرفت های به عمل آمده اخیر در زمینه تولید الیاف با مقاومت بالا و غشاء های شفاف و با دوام به راحتی میتوان نیازهای سازه ای و زیست محیطی را برآورده ساخت در ضمن با استفاده از فویل های تقویت شده با استفاده از مش های سخت به راحتی می توان هم پوسته را تقویت نمود و هم به خاصیت فراتابی پوسته آسیب نرساند.

پیشرفت های جدید باعث شده است تا تولید کنندگان بتوانند به راحتی ترکیبات مختلف را بر حسب نیاز مشتری تولید کنند و می توان گفت که طراحان در حین طراحی با هیچ محدودیتی در این زمینه روبرو نخواهند بود.

خرید سقف متحرک با بهترین قیمت